به گزارش “ورزش سه”، سروش رفیعی، ستاره پرسپولیس پس از بازی با صنعت نفت آبادان در هفته نُهم رقابت‌های لیگ، حرف‌های تامل برانگیزی با ادبیات منحصر به فرد و البته مودبانه خود به زبان آورد‌. او به جای اینکه به آتش کری‌ها و درگیری‌های لفظی دامن بزند به طور ریشه‌ای اتفاقات این روزهای فوتبال را تحلیل کرد. او معتقد است فدراسیون قانونی وضع کرده که همه آن را دور بزنند و بعد تیم‌ها را بابت این موضوع جریمه کند و بازیکنان را بابت مصاحبه‌ها به کمیته انضباطی فرا بخواند!

صحبت‌های شماره هفت پرسپولیس را می‌خوانید:

خیلی خوب بازی را شروع کردیم. سعی کردیم به تیم صنعت نفت فشار بیاوریم. روی یک اشتباه و انتقال به حمله یک گل خوردیم. خدا قوت می‌گویم به تیم جوان، خوب و با انگیزه و خوش تکنیک رفیق‌های خوبم در صنعت نفت و عبدالله ویسی عزیز که همیشه برایم عزیز بوده است.

بعد از بازگشت ما به بازی و زدن گل دوم بازی را خوب کنترل کردیم. اگر صنعت نفت می‌خواست بیاید و حمله کند ما می‌‌توانستیم گل‌های سوم و چهارم را هم بزنیم. شکل بازی آنها طوری بود که ایستاده بودند و ما هم آنچه در پرسپولیس بلد هستیم، سعی کردیم بازی را در کنترل بگیریم و پاس دادیم در این کار هم موفق بودیم. موقعیتی به حریف ندادیم اما همه جذابیت فوتبال همین است. یک زمان‌هایی فکر می‌کنید بازی تمام است اما فوتبال به شما درس می‌دهد و ادب‌تان می‌کند تا حواس‌تان تا لحظه آخر باشد.

روزهای سخت‌تر از این را دیده‌ایم و جبران می‌کنیم
توپ آخر می‌توانست گل نشود اگر تمرکزمان بالا بود گل نمی‌خوردیم، اما فوتبال همین است. گل خوردیم و مساوی شدیم. فقط می‌توانم از هواداران عذرخواهی کنم که دم آخر ناراحت شدند. کاش در این هوای بارانی شاد به خانه می‌رفتند اما مطمئن باشند بازیکنان و مربیانی در تیم‌شان هستند که روزهای سخت‌تر از این را دیده‌اند و ما دوباره آخر فصل خوشحال‌شان می‌کنیم.

فدراسیون باشگاه‌ها را مجبور به دور زدن می‌کند!
رفیعی در مورد اینکه پرسپولیسی‌ها و استقلالی‌ها مدتی است علیه هم صحبت می‌کنند و اینکه شأن گل‌محمدی و نکونام اینگونه نیست که مقابل همدیگر قرار بگیرند، بیان کرد: می‌شود بگویید به من چه گفته‌اند چون من اصلاً نشنیده‌ام. بگذارید کلی بگویم. این دعوای مربیان و بازیکنان و باشگاه‌ها زیاد شده امروز این بیانیه می‌دهد، فردا آن؛ این امروز استوری می‌گذارد، فردا آن جواب می‌دهد. در کنفرانس این و آن حرف می‌زنند. می‌دانید چه اتفاقی افتاده، فدراسیون ما قوانینی وضع کرده، اصلا خنده که نه گریه‌دار است و پر از اشتباه است! سقف و ته می‌گذارد. قوانینی گذاشته که باشگاه‌ها را مجبور می‌کنند دورش بزنند. بعد خودش که این اشتباهات را انجام داده این قراردادها را ثبت می‌کند و تحویل می‌دهد. بعد بازی می‌کنند و بعد من از شما شکایت می‌کنم و یقه شما را می‌گیرند. امتیازتان را کم می‌کنند و جریمه‌تان می‌کنند و پول می‌گیرد و تلاش‌تان را زیر سوال می‌برد، هواداران ناراحت می‌شوند و در انتها هم هیچ اتفاق خاصی در این مورد نمی‌افتد.

از ما درصد می‌گیرند ولی تسهیلات نمی‌دهند
اولین ایراد این است که بازیکنان در فوتبال کنار هم نیستند، مربیان در فوتبال کنار هم نیستند. ما جایی را نداریم که صدایمان را برسانیم. بگویم آقای فدراسیون عزیز بارها این مسئله را در همین‌جا گفته‌ام. جواب که نمی‌دهید، روشن کنید. دوستانه، صمیمی، بنشینیم یک جایی، اتحادیه بازیکنان چرا نیست؟ مگر ما بد فوتبال را می‌خواهیم. اگر بخواهم فقط به خودم فکر کنم من یک یا سه سال دیگر فوتبال بازی می‌کنم و می‌روم. اما خیلی جوانان می‌آیند که با این وضعیت آینده‌شان خراب می‌شود. ما هیچ تسهیلاتی بابت بازیکن بودن از جانب فدراسیونی که درصدی از ما می‌گیرد، نمی‌گیریم. بیمه نمی‌شویم. به زودی یکسری خبرها به گوش‌تان می‌رسد که من خودم چه کارهایی در مورد یک باشگاه انجام دادم. که درصد باشگاه را از من کم کرده است.

این پول نوش جان‌تان ولی یک سال زیرساخت درست کنید!
هیچ جای دنیا چیزی به نام حق فدراسیون نداریم. بازیکنان می‌توانند راهی که من رفته‌ام را بروند. مگر اینکه فدراسیون بگوید این دلیل را دارد. شما یک دلیل و قانون برای ما بیاورید که باید حق فدراسیون بدهیم. کجای دنیا چنین چیزی هست. حالا ما پرداخت می‌کنیم. بابت این پولی که به فدراسیون می‌دهیم برای ما چه می‌کنید؟ ورزشگاه آزادی را می‌گویند خراب است. دیگر در تهران زمین نیست. چرا باید به شهرستان برویم بازی کنیم؟ چرا داوران ما VAR ندارند؟ این پول‌ها کجا می‌رود؟ چه اتفاقی می‌افتد؟ یک حساب سرانگشتی کنید و ببینید درصد از بازیکنان لیگ برتر، لیگ یک، لیگ دو و مربیان چه مبلغ قابل توجهی می‌شود.