۷۶ سال از تأسیس رژیم غاصب صهیونیستی می‌گذرد. اکنون، اما در شرایطی قرار داریم که دیپلماسی پارلمانی ایران باید حتی یک لحظه آرام نگیرد. به جرئت می‌توان ادعا کرد که طی ۲۹۰ روزی که از کشتار بی‌رحمانه ملت مظلوم فلسطین از ۱۵ مهر ۱۴۰۲ تاکنون در غزه می‌گذرد و حدود ۳۹ هزار شهید و بیش از ۹۰ هزار زخمی برجای گذاشته است، هیچ گزارشی از این حجم از سبعیت رژیم صهیونی را نمی‌توان سراغ داشت؛ به گونه‌ای که دامنه این جنایت از مجموع چهار جنگ اعراب و اسرائیل چند برابر فراتر رفته است. 
اگر ۴۲ سال پیش و روزی که ارتش رژیم صهیونیستی به فرماندهی شارون به دور از چشم رسانه‌های جمعی دنیا اردوگاه آوارگان فلسطینی را در دو روستای صبرا و شتیلا در جنوب لبنان به خاک و خون کشید و حدود ۵ هزار فلسطینی را به شهادت رساند، امروز، اما به مدد رسانه‌های نوظهور، افکار عمومی دنیا را نمی‌توان از واقعیت خشن و پلشت مولود امریکا و انگلیس از یک سو و آنچه بر مردم بی‌دفاع فلسطین و غزه می‌گذرد، از سوی دیگر دور نگه داشت. 
بعد از عملیات غرور‌آفرین طوفان الاقصی که اقدامی مشروع به تلافی ۷۵ سال قتل و جنایت صهیونیست‌ها بود، کافی است، نگاهی به تحولات جهانی پس از آن در پایتخت‌های اروپایی و حتی امریکا بیندازید، روزی نیست که ملت‌ها و وجدان‌های بیدار به خونخواهی ملت بی‌دفاع غزه به خیابان‌ها نیایند و فریاد حق‌طلبی زنان و کودکان فلسطینی را به گوش جهانیان نرسانند. 
امروز آنچه که بیش از هر چیزی سران رژیم صهیونیستی و هم‌پیمانان غربی آن‌ها را به وحشت و اضطراب عمیق انداخته، همین بیداری وجدان‌های انسانی است که تا اندرونی خانه‌های آن‌ها نیز نفوذ و رخنه کرده است. بنابراین این بیداری را باید پاس داشت و اجازه نداد این حرکت توفنده مشمول مرور زمان شود و به فراموشی سپرده شود. 
ملت‌ها و دولت‌های اسلامی البته در این زمینه وظیفه و مأموریت تاریخی مضاعف دارند و باید ضمن حمایت بی‌قیدوشرط از موجی که علیه رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی آغاز شده، در مجامع و محافل بین‌المللی به رسالت تاریخی خود در محکومیت جنایات این رژیم کودک‌کش اقدام نمایند. 
جمهوری اسلامی ایران هم به عنوان حامی ملت مظلوم فلسطین همواره کوشیده است در ادوار مختلف، نقش تاریخی خود را در حمایت مادی، معنوی و تسلیحاتی از گروه‌های مجاهد و مبارز فلسطینی ایفا نماید و این جهت‌گیری، اصلی تغییر‌ناپذیر در سیاست خارجی کشور بوده و هست؛ به گونه‌ای که از ابراز علنی این حمایت هم ابایی نداشته است. 
بیانات روز گذشته رهبر معظم انقلاب در دیدار رئیس و نمایندگان مجلس دوازدهم شورای اسلامی که تصریح کردند «مسئله غزه همچنان مسئله اول دنیای اسلام است»، تأکیدی بر همین سیاست تغییرناپذیر است که تاکنون از سوی دولت‌های جمهوری اسلامی ایران با گرایش‌های مختلف سیاسی دنبال شده است. اما تأکید معظم‌له بر اینکه نمایندگان مجلس درباره غزه آرام نگیرند و ساکت نباشند، ناظر بر این نکته مهم است که مجالس کشور‌های اسلامی و از جمله مجلس شورای اسلامی به عنوان نمایندگان ملت‌های مسلمان نقش و مأموریتی ویژه در قبال غزه و فلسطین دارند. پارلمان‌های کشور‌های اسلامی هم می‌توانند با ظرفیت عظیم اسلامی و حضور فعال در مجامع بین‌المللی، ماشین کشتار رژیم صهیونیستی را متوقف کنند و به عنوان پشتوانه دولت‌های خود، با تصویب قوانین حمایتی از ملت بی‌دفاع فلسطین، دستگاه دیپلماسی را به تحرک بیشتر وادارند. مجلس شورای اسلامی نیز از این قاعده مستثنی نیست و می‌تواند در تعامل با پارلمان‌های کشور‌های اسلامی دست دولت‌ها را در تنبیه رژیم متجاوز صهیونیستی از طریق تحریم کالا‌های صهیونیستی و بستن شریان‌های حیاتی این رژیم خصوصاً در حوزه انرژی، پر کند و یاریگر ملت مظلوم فلسطینی شود.

 | دبیر گروه سیاسی