در چهارم آبان ۱۳۵۹، تلاش شبانه‌روزی جوانان و پاسداران خرمشهر، ارتشیان و دیگر رزمندگانی که برای ادای تکلیف به این مشهد آمده بودند، به پایان می‌رسد و بازماندگان این حماسه عظیم می‌روند تا مشهدی دیگر بیابند و کسب آمادگی کنند تا خونین‌شهر را از چنگال دشمن رهایی بخشند و منتظر قضای الهی شوند تا در کدام میدان به انجام دادن وظیفه بپردازند.

به گزارش ایسنا، سی و پنجمین روز (۱۳۵۹/۸/۴) جنگ تحمیلی، روز تسلط کامل مزدوران عراقی بر خونین‌شهر و بر زمین ماندن تعداد زیادی از شهدا و مجروحین و تخلیه اجباری شهر توسط آخرین بازماندگان حماسه خونین‌شهر است.

این روز، روز کامل شدن اشغال شهری است که رزمندگانش در نزدیک به دو ماه نبرد و تلاش شبانه‌روزی کوشیدند با انجام تکلیف الهی خود، دشمن را از گسترش تجاوز به میهن اسلامی بازدارند.

اگرچه خرمشهر سقوط کرد، ولی شاهد حماسه‌ها، ایستادگی‌ها و جانبازی‌هایی بود که داغ اشغال سه‌روزه خوزستان را بر دل رژیم عراق و داغ سقوط جمهوری اسلامی و شکست انقلاب اسلامی را بردل استکبار غرب و شرق و رژیم‌های مزدورشان گذاشت.

حماسه‌آفرینان خرمشهر با مقاومت خود، استراتژی جنگ سریع یا پیروزی برق‌آسای دشمن را به شکست کشاندند و عراق را در تکمیل هدف استراتژی جدید خود یعنی اشغال آبادان و جزیره آبادان ناکام کردند.

فداکاری امیر رفیعی

از نکات ضروری که در اینجا باید به آن اشاره شود، این‌که هنگام خروج آخرین مدافعان از خرمشهر، مهاجمان، پل و اطراف پل و حتی راه باریک خروجی زیر پل را به‌شدت زیر انواع آتش خود می‌گیرند، طوری که چند نفر هنگام عبور از نرده‌های زیر پل، مجروح یا شهید می‌شوند و در رودخانه می‌افتند.

در چنین وضعیتی است که امیر رفیعی که همواره در سخت‌ترین اوضاع، جلودار میدان بوده است، فداکارانه در گوشه‌ای از فلکه فرمانداری موضع می‌گیرد و با تیربار جلو متجاوزان سدی از آتش برپا می‌کند تا سایر بچه‌ها بتوانند بی‌گزند دشمن، خرمشهر را ترک کنند.

بیشتر بخوانید:
خرمشهر این ارتشی را فراموش نمی‌کند

کسانی که از محل دور می‌شوند، تا مسافتی همچنان غرش تیربارش را می‌شنوند. امیر تا توان داشته، به اجرای آتش ادامه داده است و در میعادگاه خونین‌شهر یا به هم‌رزمان شهیدش پیوسته، یا در حال جراحت شدید به دست دشمن افتاده است.

به این ترتیب در چهارم آبان ۱۳۵۹، تلاش شبانه‌روزی جوانان و پاسداران خرمشهر، ارتشیان و دیگر رزمندگانی که برای ادای تکلیف به این مشهد آمده بودند، به پایان می‌رسد و بازماندگان این حماسه عظیم می‌روند تا مشهدی دیگر بیابند و کسب آمادگی کنند تا خونین‌شهر را از چنگال دشمن رهایی بخشند و منتظر قضای الهی شوند تا در کدام میدان به انجام دادن وظیفه بپردازند.

درود بر آنان که از جان خود مقاوم‌ترین سپر و سلاح را در برابر دشمن ساختند و به بهانه کمبود سازوبرگ، میدان را خالی نکردند.

منابع:

مهدی انصاری، حسین یکتا، هجوم سراسری: روزشمار جنگ ایران و عراق (کتاب چهارم)، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ دوم، ۱۳۷۵، صفحه ۵۶۵

خرمشهر در جنگ طولانی، جمعی از نویسندگان، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ چهارم صفحات ۴۶۴، ۴۶۸

انتهای پیام

source

توسط postbin.ir