خیرالله محمدیان – فرهنگیار و پژوهشگر فرهنگ عامه در گفت‌وگو با ایسنا، درباره آیین‌ها و رسوم مردم بهبهان (استان خوزستان) در شب‌های قدر، توضیح داد: مراسم سوگواری و عزاداری، احیا و شب بیداری و قرائت دعای جوشن کبیر و همچنین تهیه و توزیع انواع نذری‌ها در شب‌های قدر در بهبهان نیز مانند سایر شهرهای دیگر مرسوم است.
او افزود: از قدیم زنان بهبهانی در شب‌های نوزدهم (شب ضربت خوردن حضرت علی (ع)) و شب بیست و یکم (شب شهادت امام علی (ع)) ماه رمضان جمله «صد لعن خدا به ابن‌ملجم» را ورد زبان داشتند و مردان هم در مساجد، تکیه‌ها و امامزاده‌ها مراسم عزاداری شهادت علی‌ابن ابی‌طالب (ع) را برگزار می‌کردند. از گذشته تاکنون به جهت فضیلت خاص این سه شب، مردم به دعا و نماز، به‌ویژه خواندن «نماز صد رکعتی» و ذکر و راز و نیاز با معبود خویش مشغول می‌شوند.
این فرهنگیار و پژوهشگر فرهنگ عامه ادامه داد: در این نماز که در بعضی مساجد و امامزاده‌ها به صورت جماعت و به امامت یکی از روحانیون برگزار می‌شد، جمعیت قابل توجهی از نمازگزاران حاضر می‌شدند و از فیض و ثواب آن بهره‌مند می‌شدند. آنگونه که معمّرین نقل می‌کنند در گذشته صفوف نمازگزاران برای اقامه‌ی نماز صد رکعتی در مسجد «سلطان محراب» به امامت مرحوم آیت‌الله شیخ عبدالهادی مجتهدی بسیار متراکم و زبان زد بود.
او درباره رسم دیگر زنان بهبهانی در شب‌های قدر، بیان کرد: زنان در شب‌های قدر هنگام خواندن دعای جوشن کبیر و گفتن «الغوث، الغوث» نخ یا ریسمانی را که از قبل تهیه کرده‌اند، گره می‌زنند و به آن فوت می‌کنند. چون این دعا صد بند دارد، صد گره به این ریسمان زده می‌شود. برخی نیز مقداری قند، نقل و نبات در دست دارند و پس از خواندن «الغوث» در آنها می‌دمند. نقل، نبات، قند و نخ گره خورده را برای تبرک و شفا نزد خود نگه می‌دارند.
محمدیان گفت: برخی معتقدند که این نخ برای دفع بلا و چشم زخم نافع است و اگر این نخ دور گردن کسی انداخته شود، از گرفتاری، بلا و درد و بیماری در امان می‌ماند؛ مثلاً اگر دور گردن دختر دم بختی انداخته شود، بختش باز می‌شود یا اگر آن را به گردن بچه‌ای که دچار گلو درد شده بیندازند، بهبود می‌یابد.
او با اشاره به اینکه کله‌پاچه‌خوری در شب بیستویکم ماه رمضان در بهبهان مرسوم است، اظهار کرد: از غذاهای سنتی و محبوب کهن‌سالان بهبهانی در این شب کله‌پاچه است که آن را به نیت لعن و نفرین ابن‌ملجم مرادی، قاتل حضرت علی (ع) می‌خورند و هنگام خوردن، او را لعن می‌کنند. گاهی در همین شب، کله‌پاچه تهیه کرده و به‌عنوان افطاری به مهمانان روزه‌دار می‌دادند. در قدیم بهبهانی‌ها به این رسم «بیستویکم، کَلّه به کُم: یعنی در شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان باید کلّه پاچه خورد» می‌گفتند. در بعضی مناطق این رسم را در شب بیست و هفتم اجرا می‌کردند.
انتهای پیام