دکتر محمدمهدی مظاهری، استاد دانشگاه و تحلیلگر مسائل بین‌المللی، نوشته‌ای با عنوان «دیپلماسی نوروز» برای ایکنا آمده است که در ادامه می‌خوانیم:

در جهان مدرن، دوستی، مدارا و ارزش‌های اخلاقی و انسانی به یکی از بهترین نیازهای انسانی تبدیل شده‌اند. در عین حال قدرت‌های بزرگ جهان برای حفظ منافع خود، اولویت‌های ملی را بالا می‌برند و به ارزش‌ها و نیازهای سایر ملت‌ها که بی‌توجهی می‌کنند. بنابراین جامعه بین‌المللی نیازمند ترمیم اخلاقی است و ملت‌ها به دنبال مدلی هستند که برای جهان بنان بر هم اخلاقی و انسانی‌تر بتواند.

آئین نوروز دارای پتانسیل‌های عظیمی است که می‌تواند این نقش را ایفا کند. این آئین با داشتن ویژگی‌های انسانی و جهانی، همچنین ارتباط نزدیک با طبیعت، از سال‌ها پابرجا مانده است و سنت‌ها و هنجارهای آن بر اعشار نسل‌ها منتقل شده‌است. مهم‌ترین ویژگی‌های آیین نوروز شامل تشویق به اخلاق و ارتباطات انسانی، عناوین حفظ محیط زیست، باور به تغییر و بهتر شدن و تأکید بر بهداشت و پاکیزگی است.

اهمیت نوروز به حدی است که در سال 1388، مجمع عمومی سازمان ملل متحد روز 21 مارس را به عنوان روز جهانی نوروز به تصویب رساند. قبل از آن، نوروز در فهرست میراث فرهنگی ناملموس یونسکو به ثبت رسید. در سال 1393، پنج کشور دیگر نیز به فهرست کشورهای حوزه نوروز اضافه شدند که نشان‌دهنده ظرفیت‌های بزرگ این آیین در تعاملات میان ملت‌ها است.

نوروز به عنوان عید باتاریخی، تحولات و برخوردی‌ها را با وجود تغییرات روابط منطقه‌ای در طول زمان، همچنان رابطه بین ملت‌ها را تقویت می‌کند. این عید نماد امید برای رفتارهای مثبت و شروع دوباره است و می‌تواند همچون مادر طبیعت، بخشایش و توسعه را برای همه انسان‌ها آفریند.

اهمیت آیین‌های مشترک و ارزش‌های اخلاقی در روابط بین‌المللی می‌تواند زمینه‌ساز صلح و ثبات باشد. با تأکید بر این آیین‌ها و هدف‌های مشترک، کشورهای حوزه نوروز می‌توانند به سمت توسعه همکاری، صلح و دوستی پیش بروند. توسعه گردشگری نوروز نیز می‌تواند به تقویت اقتصاد منطقه‌ای کمک کند.

در نتیجه، کشورهای حوزه نوروز می‌توانند با اعتماد به هویت مشترک خود به سمت منطقه‌گرایی برسند و تبادلات خود را در همه زمینه‌ها افزایش دهند. این نوع منطقه‌گرایی یک پایه فرهنگی و ارزشی پایدار است و حوزه تمدنی نوروز دارای ظرفیت‌های فراوانی برای همکاری در سطح جهانی است.

هفت کشور نوروز‌گزار، با ایجاد روابط استراتژیک و برنامه‌ریزی راهبردی، می‌توانند این فرآیند را به پیش برند. برای جمهوری اسلامی ایران که همیشه به دنبال شکل‌دهی به یک نظام منطقه‌ای بومی و مستقل بوده، نوروز باید همراه با تفکر استراتژیک و برنامه‌ریزی هدفمند به جامه عمل بپوشد. این آئین باید ابزاری برای خلق محتوای فرهنگی و نظم‌سازی در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی باشد.

انتهای متن.