به گزارش ایسنا به نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، مرتضی رضوانفر در هفتمین نشست پیوندهای فرهنگی و تمدنی ایران و اوراسیا با عنوان «سعدی در فرارود»، با اشاره تجربه ۱۱ ساله در مستندسازی کتیبه‌های فارسی، اظهار کرد: کتیبه‌ها به‌عنوان مستندترین اسناد تاریخی شناخته می‌شوند؛ زیرا جعل نمی‌شوند، جابه‌جا نمی‌شوند و تغییری در آن‌ها صورت نمی‌گیرد. به همین دلیل، در حوزه‌های مختلف مانند تاریخ تمدن، ارتباطات فرهنگی و معماری و دیگر زمینه‌ها مورد استناد قرار می‌گیرند.
او با بیان این‌که نوعی «فارسی‌زدایی» در برخی مناطق آسیا و جهان روی داده است و متاسفانه بیشترین آسیب در داخل ایران دیده می‌شود، گفت: درحالی‌که از کنار اقیانوس آرام تا اروپای شرقی، کتیبه اشعار فارسی در اماکن اسلامی دیده می‌شود و در حرم امام رضا (ع)، اگر به دایره‌های اولیه نگاه کنیم، کتیبه‌های اشعار فارسی و یا ترجمه احادیث و آیات به شعر فارسی را می‌بینیم اما در دایره‌های اخیر، حتی یک کتیبه فارسی دیده نمی‌شود. فارسی‌زدایی به‌صورت غیر عامدانه از اماکن مذهبی آغاز شده است. همچنین در مساجدی که در این اواخر توسط شهرداری‌ها، سازمان اوقاف، وزارت راه، وزارت مسکن و شهرسازی، سازمان تبلیغات و جهاد و کشاورزی ساخته شده است، کتیبه‌های فارسی جایگاهی ندارند.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری به ارایه نمونه‌های شعر سعدی در مساجد و آرامگاه های چین، کشورهای شبه قاره، آسیای میانه، فرارود، قفقاز و آسیای صغیر پرداخت.
در هفتمین نشست پیوندهای فرهنگی و تمدنی ایران و اوراسیا با عنوان «سعدی در فرارود» که با همکاری کارگروه ادبیات انجمن ایران شناسی و موسسه مطالعات ایران و اوراسیا (ایراس) در محل موسسه ایراس برگزار شد، اصغر دادبه، ابراهیم خدایار، محمود جعفری دهقی و مهدی سنایی نیز سخنرانی کردند.
انتهای پیام