به گزارش خبرنگار ایلنا، در سکوت رسانه‌ای و سیاسی غالب نسبت به وضعیت غزه این روزها با انتشار تصاویر و ویدئوهای دلخراش از ساکنان این منطقه برخی رسانه‌ها به ندرت اخباری  درباره این فاجعه انسانی منتشر می‌کنند.

یک مقام سازمان‌ملل به شرط حفظ هویتش به اسوشیتدپرس گفته است که ارتش رژیم اسرائیل بروی مردم عادی فلسطینی‌ در نوار غزه که برای دریافت سهمیه غذایی به کاروان‌ها نزدیک می‌شوند تیراندازی می‌کنند و آن‌ها را با اسلحه‌های خودکار به قتل می‌رسانند.

همچنان اخبار و ویدئوهایی از غزه منتشر می‌شود که گواهی بر ادامه وجود قطحی و گرسنگی تحمیلی بر فلسطینی‌ها است. مردم فلسطین سعی دارند با انتشار ویدئوها و اعلام وضعیتی که در آن قرار دارند صدای خود را به جهانیان برسانند، مثل ویدئوی  خالد صلاح یک شهروند فلسطینی که در آن با اشاره به اینکه حاضر است یکی از کلیه‌هایش را در ازای دریافت یک کیسه آرد  برای فرزندانش بفروشد، وضعیت فاجعه‌باری این روزهای غزه را به جهانیان گوشزد می‌کند یا کودکی فلسطینی که با گریه از قحطی می‌گوید و اعلام می‌کند که این روزها به جای نان، شن می‌خورند.

قحطی ایجاد شده در غزه یک اتفاق طبیعی پس از ماه‌ها جنگ نیست و هیچکس نمی‌تواند آن را بحرانی حاصل از جنگ قلمداد کند. این بحران یک وضعیت تحمیلی است که از سیاست‌های رژیم صهیونیستی به منظور دستیابی به اهداف اشغالگرانه‌اش پدید آمده است و اخبار و ویدئوهای منتشر شده از انباشت کمک‌های غذایی و کیسه‌های آرد در پشت مرزهای غزه گواهی بر این واقعیت است.

«تعجب نکنید اگر ما روزنامه‌نگاران دیگر خبرها را پوشش ندهیم» این را ناهد حجاج، خبرنگار و عکاس اهل غزه در صفحهٔ شخصی‌اش نوشته؛ جمله‌ای که نه از سر بی‌اعتنایی به حرفه‌اش، بلکه به‌مثابه فریادی است از دل بحرانی انسانی که هر روز تلخ‌تر و عمیق‌تر می‌شود.

 او در ادامه با لحنی آمیخته به درد و درماندگی نوشته: «به‌خدا قسم امروز از شدت گرسنگی نتوانستم از جا بلند شوم. غذایی وجود ندارد. حتی اگر کسی پول داشته باشد، باز هم چیزی در بازار نیست که بشود خرید».

 تصویری که ناهد ترسیم می‌کند، تنها روایت یک روزنامه‌نگار نیست؛ بلکه تصویری است از زندگی امروز مردم محاصره‌شدهٔ غزه. روزهایی که مرگ دیگر فقط در میدان جنگ رقم نمی‌خورد؛ حالا مرگ، در صف‌های آب و غذا هم به سراغ مردم می‌آید.

احمد حمدان، خبرنگار دیگری از غزه نوشته: «دیگر توان کار رسانه‌ای را ندارم. بدنم تحلیل رفته و حتی نمی‌توانم راه بروم».

 خبرنگار الجزیره هم نوشته: «این غزه است؛ گرسنه، زخمی و قتل‌عام‌شده. غزه‌ای که نان و دارو ندارد، درحالی‌که شما پشت میز ناهار نشسته‌اید و از بهترین غذاها بدون هیچ ترس یا محرومیتی لذت می‌برید».

انتهای پیام/