فرشید شکرخدایی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، در ارزیابی اوضاع آب در تهران باتوجه به هشدارها نسبت به از مدار خارج شدن برخی سدها از جمله ماملو اظهار داشت: ما پنجمین سال متوالی خشکسالی را در کشور سپری می‌کنیم و در تهران نیز در سال آبی گذشته نزدیک ۴۰ درصد کاهش بارش  داشتیم، اکنون در پیک انتهایی سال هستیم و در این فاصله اندک باید مدیریت بحران کنیم.

وی افزود: کاهش فشار آب، نصب مخازن ذخیره آب در منازل  و در نهایت برداشت از آب‌های زیرزمینی است که به صورت حداکثری در حال انجام است اما اصل موضوع این است که  بزرگ شدن تهران در این حد کار منطقی و کارشناسانه‌ای نبوده و عامل اصلی همین است، برنامه قدیمی کشور ما این بوده که باید در کنار دریا توسعه پیدا می‌کردیم و لکه‌های جمعیتی در حاشیه خلیج فارس و مکران ایجاد می‌شدند؛ اما نشده است.

این عضو اتاق بازرگانی ایران گفت: به نظر نمی‌رسد در کوتاه‌مدت راه‌حلی را برای برطرف کردن تنش آبی تهران شاهد باشیم مگر اینکه به بارش نرمال برگردیم که مشخص نیست با تغییر اقلیم چقدر این امکان فراهم خواهد شد، حتی اگر برای سال بعد بارش‌ها کافی باشد باز هم ذخایر کفاف نخواهد داد سد کرج که شاید آخرین امید تهران باشد اما  علاوه بر تهران شهر کرج هم که از این سد تغذیه می‌کند؛ مشکل آب دارد با این  اوصاف تنش آبی در انتهای مرداد به پیک خود می‌رسد و احتمالا شاهد قطع آب در نقاط مختلف تهران خواهیم بود.   

وی تصریح کرد: در ۵ سال گذشته ۲۰ تا ۳۰ درصد آب تهران از آب‌های زیرزمینی تامین شده است، ضمن اینکه آب‌های سطحی بشدت کاهش پیدا کرده است و راهکار این بوده که فاضلاب تهران به چرخه برگردد و این آب برای مصارف غیرشرب استفاده شود اما ماجرا به حدی بغرنج شده که  این  برنامه نیز چالش را براحتی  رفع نمی‌کند، واقعیت اینکه این تنش به این زودی قابل حل شدن نیست و در نهایت شاید منجر به مهاجرت معکوس در تهران  شود.

شکرخدایی با بیان اینکه کاهش مصرف آب و تغییر اقلیم راه حل نهایی مشکل آب شهر تهران خواهد بود، خاطرنشان کرد:  با تداوم این شرایط شاید برخی مناطق تهران در درازمدت برای سکونت مناسب نباشد، اتفاق تلخی است اما برخی تبعات تغییر اقلیم همین موضوع است. زیرا به صرفه نیست که از شمال یا جنوب آب را به تهران برسانیم بنابراین لکه جمعیتی باید تغیبر کند، موضوع آب در تهران پیچیده است و در کوتاه‌مدت قابل حل نیست.

وی گفت: ما به این سرعت شهرک‌های اطراف تهران از جمله پردیس، پرند، هشتگرد و اندیشه  را توسعه و جمعیت را افزایش دادیم و به همان نسبت نیز مشکل آب را بیشتر کردیم نباید اطراف تهران را توسعه می‌دادیم و اینها موضوعاتی است که ما را به این می‌رساند که باید مهاجرت معکوس شود تا مشکل آب حل شود، شاید بهتر بود این شهرک‌ها در استانی مانند لرستان احداث شوند که بعد از گیلان و مازندران بیشترین حجم بارش را در کشور دارد و اکنون بیشترین آب اضافه در این استان وجود دارد که می‌توان برای کشاورزی و شرب استفاده کرد، اوضاع بارش در گیلان و مازندران بد نیست اما از حوزه مهاجرت اشباع شده‌اند.

این کارشناس حوزه آب و انرژی تاکید کرد: باید در نظر داشته باشیم که با مهاجرت معکوس نیز این ماجرا تمام نمی‌شود، ما در کمربند خشک زمین قرار داریم و بیشترین تاثیر اقلیم بر این محدوده است، با افزایش دمای کره زمین همه آسیب می‌بینیم.

وی یادآور شد: عده‌ای در گذشته با توسعه پایدار مخالفت کردند و با این توجیه که اینها مواضع  غربگرایانه است جلوی عملکرد صحیح را گرفتند و اکنون می‌بینیم که تمام اظهارنظرها در این حوزه واقعی بود، حتی این موضوع را در امریکا هم شاهد بودیم که به‌زعم ترامپ این  ادعاها دسیسه چپگرایان است اما واقعیت اینکه تغییر اقلیم، گرم شدن کره زمین و افزایش کربن یک واقعیت است، ما یکی از بزرگترین تولیدکنندگان هیدروکربن در دنیا هستیم و حجم زیادی کربن تولید و  صادر کردیم و خروجی آن گرم شدن کره زمین است، بعبارت دیگر به همان میزان که ما در گرم شدن کره زمین دخیل هستیم بیش از ما امریکا، عربستان، قطر و… نیز مقصرند، بالاخره ما نفت زیر پایمان را فروختیم و به تغییر اقلیم دامن زدیم، امروز  در عراق هم همین مشکل را داریم، ترک‌ها روی دجله و فرات سد احداث کرده‌اند و کشاورزی خشک شده و ریزگردها را شاهدیم، در شرق هم که با افغان‌ها به تنش آبی خورده‌ایم در هر حال نوع بشر به توسعه پایدار بی‌توجه بوده که خروجی آن را هم  می‌بینیم.

وی با بیان اینکه جنگ آینده ؛ جنگ آب است، اظهار داشت: ما هم در طول تاریخ کشور کم‌آب بوده‌ایم، همیشه آب موضوع ارزشمندی بوده ما در گذشته آب را کیلومترها در زیرِ زمین جابجا می‌کردیم که قطره‌ای تبخیر نشود ولی اکنون ۹۰ درصد آب در کشاورزی مصرف می‌شود و ۸۵ درصد کشاورزی ایران هنوز غرقابی است و اکنون اگر بخواهیم دنبال مقصر باشیم کسانی مقصر هستند که بر طبل خودکفایی کوبیدند  و باعث شدند ارومیه را خشک کنیم و سیب بکاریم ، زاینده‌رود را خشک کنیم و تهران را به تنش برسانیم همه اینها اشتباهات تاریخی کشور بودند، زیرا اقلیم که دچار آسیب شود به راحتی به حالت قبل برنمی‌گردد، ما این خرانه که به یادگار از ۴ هزار تمدن کشور را آسیبب رساندیم و هنوز هم خیلی اعتقاد دارند که آسیب نزدیم.

شکرخدایی خاطرنشان کرد: تهران انتخاب خوبی برای پایتخت نبوده، آلودگی و آب از دیرباز محل مشکل بوده و اکنون تغییر پایتخت و توسعه دریامحور موضوع جدی است، وقتی ما در خلیج‌فارس آب داریم چرا باید فلات داخلی ایران مثل یزد و کرمان را توسعه دهیم و یا آب را با متر مکعبی ۴ یورو از عمان به اصفهان ببریم تا کارخانه‌ها کار کنند؟  اینها خطاهای ما است که با ۴۰۰ میلیون دلار هزینه آب را از عمان به اصفهان و یزد برسانیم که مبادا کارخانه فولاد و مس را به خوزستان ببریم،  تاون  این توسعه ناپایدار خشکسالی است و برخی نمایندگان مجلس و کسانی که بدنبال توسعه صنعت در استانی مانند اصفهان و….و شهرک‌سازی در اطراف تهران بوده‌اند؛ باید باید پاسخ دهند.

انتهای پیام/