به گزارش ایسنا، در بررسی سی و دومین روز (۱۳۵۹/۸/۱) می خوانیم: اجرای آتش روی آبادان ادامه یافت و در محورهای آبادان- ماهشهر و آبادان-اهواز، نیروهای خودی و دشمن درگیر بودند و رزمندگان اسلام در آبادان و کناره شهر، مواضع قبلی خود را حفظ کردند.
در محور سوسنگرد، دشمن به تقویت قوای خودپرداخت و در محور دزفول، برادران سپاه دزفول در یک شبیخون، تعدادی تانک و نفربر دشمن را منهدم کردند.
در جبهه شمالی، دشمن نیروهای زیادی را در حوالی باینگان، نوسود و مریوان متمرکز کرد. ستاد مشترک ارتش، ضمن اعلام احتمال حمله زمینی و هوایی نیروهای عراقی و ضدانقلاب به شهرهای بوکان، سردشت، بانه، مریوان و سنندج، خواستار اقدامات لازم برای جلوگیری از هرگونه پیش آمد سوئی شده است.
در خرمشهر، اجرای آتش سنگین روی نقاط اشغال نشده خرمشهر، توسط دشمن ادامه یافت، در این روز درگیری شدیدی در خیابان چهل متری صورت گرفت که نیروهای دشمن نتوانستند مقاومت رزمندگان را در هم بشکنند، لذا پیشروی محسوسی نداشتند.
گزارش سپاه آبادان حاکی از آن بود که: «درگیری در اطراف کوی طالقانی و گمرک و نزدیکی‌های چهل متری ادامه دارد و نیروهای خودی موفق شدند، نیروهای دشمن را از کوی طالقانی بیرون برانند.»
ستاد عملیات خوزستان در گزارش تاریخ ۱۳۵۹/۸/۱ خود ضمن اشاره به ادامه جنگ تن‌به‌تن، تشدید آتش دشمن و شهادت و جراحت بسیاری از مدافعان خرمشهر، آورده است که نیروهای خودی از پل خرمشهر تا فلکه فرمانداری و نیز در خیابان چهل متری و خیابان بستان مستقر هستند و پاک‌سازی خانه به خانه را به‌طرف جلو انجام می‌دهند. در این گزارش اشاره شده است که طی دیروز و امروز، شش عراقی به اسارت درآمده‌اند.
منطقه سوم دریایی خرمشهر نیز در گزارش اول آبان 1359 خود آورده است:
دشمن مواضع تانک خود را در جاده کمربندی ایجاد کرده است و به پل خرمشهر نزدیک‌تر می‌شود. با استراق سمع مکالمات دشمن، مشخص‌شده که برای پیشروی، تقاضای آتش پشتیبانی می‌کنند. هر ساعت که می‌گذرد، وضعیت دشمن مستحکم‌تر شده، با جرئت بیشتری عمل می‌کند. همه منتظرند اقدامات تهاجمی نیروهای خودی هر چه زودتر شروع شود. این امید در سه روز گذشته با توجه به اخبار رسیده، زیاد بوده و همین باعث تقویت روحیه شده است.
در گزارش‌های امروز استانداری خوزستان نیز آمده بود:
«نیروهای مزدور عراقی در خونین‌شهر از جاده کمربندی و چهل متری پیشروی زیادی کرده، در حوالی فرمانداری خونین‌شهر مستقر شده‌اند.
در چنین وضعی تسلط قوای دشمن بر خرمشهر کامل می‌شود و از پایداران میدان نبرد جز قلیلی باقی نمی‌مانند که آن‌ها هم گوششان از وعده‌های انجام نیافته پر است و دیگر بدون توجه و امیدی به وعده‌های فرماندهی کل قوا (بنی‌صدر) و زیردستانش، منتظر قضای الهی هستند.»
منابع:
۱-مهدی انصاری، حسین یکتا، هجوم سراسری: روزشمار جنگ ایران و عراق (کتاب چهارم)، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ دوم، ۱۳۷۵، صفحات ۵۲۵، ۵۲۶، ۵۲۷
۲-خرمشهر در جنگ طولانی، جمعی از نویسندگان، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ چهارم ۱۳۹۰، صفحات ۴۴۰، ۴۴۲
انتهای پیام