یک استاد حوزه علمیه با تأکید بر جایگاه معرفتی حضرت فاطمه زهرا(س) گفت: آن حضرت در منظومه فکری اسلام، نماد نقش مرجعانه و سازنده زن در نظام تربیتی و تصمیم‌سازی هستند. این الگو در جامعه امروز به معنای شناخت زن به‌عنوان شریکی هم‌سنگ در تصمیم‌گیری‌های خانوادگی و عمومی است که موجب پایداری خانواده و تعمیق فرهنگی و اخلاقی جامعه می‌شود.

حجت‌الاسلام والمسلمین رضا سیفی آملی- استاد حوزه و معاون حوزه علمیه حضرت حجت(عج) – در گفت‌وگو با ایسنا، با تبریک سالروز ولادت حضرت فاطمه زهرا(س)، به تبیین ابعاد معرفتی لقب «اُم‌ابیها» و دلالت‌های اجتماعی آن برای جهان امروز پرداخت.

وی با اشاره به تعبیر پیامبر اکرم(ص) درباره حضرت زهرا(س) تأکید کرد: «امّ‌ابیها» صرفاً یک تعبیر عاطفی نیست، بلکه شاخصی معرفتی در منظومه فکری اسلام است که فراتر از نسبت نسبی، گواه نقش مرجعانه و سازنده ایشان در نظام اخلاقی، تربیتی و تصمیم‌سازی خانه نبوی است. به عبارت دیگر، پیامبر(ص) با این تعبیر به ما می‌فهمانند که زن می‌تواند مرکز توازن عقل و عاطفه باشد، نه صرفاً یک ابزار یا عنصری حاشیه‌ای.

این استاد حوزه سه پیام نظری و عملی اصلی این مفهوم را برشمرد و گفت: پیام اول، نقش مرجعیت معرفتی و اخلاقی: زن می‌تواند و باید نقش مرجع معرفتی و اخلاقی در خانواده و محیط اجتماعی داشته باشد؛ حضوری مؤثر در شکل‌دهی به ارزش‌ها و گزینش‌های بنیادین، فراتر از مشارکتی نمادین.

پیام دوم، کارکرد مدیریتی و استراتژیک: کارکرد زن در حفظ انسجام خانوادگی و بازسازی روحی در بحران‌ها، جنبه‌ای مدیریتی و استراتژیک دارد؛ مدیریتی مبتنی بر حکمت و خردورزی، نه صرفاً قدرت اداری یا رسمی و پیام سوم، اقتدار نرم و مبنایی؛ اقتدار زنانه، اقتداری نرم و مبنایی است که از پایبندی به فضایل، معارف دینی و هنر تربیت برخاسته و جامعه را در برابر فروپاشی‌های اخلاقی و روانی مقاوم می‌کند.

سیفی آملی در ادامه، استنتاج عملی از الگوی فاطمی در عرصه کنونی را چنین بیان کرد: باید زن را به‌عنوان شریکی هم‌سنگ در فرآیندهای تصمیم‌گیری خانوادگی و عمومی شناخت؛ شریکی که هم نقش تربیتی دارد و هم ظرفیت سیاست‌ورزی اخلاقی و مدیریت اجتماعی. هنگامی که زنان در موقعیت‌هایی قرار گیرند که در شکل‌دهی به اهداف و ارزش‌ها سهم داشته باشند، خانواده پایدارتر خواهد بود، ساخته‌های فرهنگی عمق بیشتری می‌یابند و حکمرانی اجتماعی به سمت خردورزی و اخلاق‌محوری سوق پیدا می‌کند.

وی در جمع‌بندی سخنان خود افزود: «اُمّ‌ابیها» تنها یک وصف تاریخی نیست، بلکه مدلی نظری برای بازشناسی نگاه به زن به‌عنوان «قلب عقلانی و اخلاقی جامعه» است؛ کسی که به واسطه حکمت و ایمان، هم آفریننده است، هم آرامش‌آفرین و هم سازنده مسیرهای جمعی.

انتهای پیام 

source

توسط postbin.ir