ایرنا: مصطفی کیایی تهیه‌کننده، فیلم خود (بازی را بکش) را به دو بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون رضا بابک و مرضیه برومند تقدیم کرد. محمد بحرانی نیز از عادل فردوسی‌پور تقدیر کرد.

در هفتمین روز از جشنواره چهل و سوم، نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی «بازی را بُکش» با اجرای محمدرضا مقدسیان و با حضور محمدابراهیم عزیزی (نویسنده و کارگردان)، مصطفی کیایی (تهیه‌کننده)، حسین جلیلی، (مدیر فیلم‌برداری)، نیما جعفری جوزانی (تدوین‌گر)، محسن کیایی، متین حیدری‌نیا و پوریا رحیمی سام (بازیگران) برگزار شد. در این نشست، عوامل فیلم از سختی‌های ساخت اثر، تحقیق در فضاهای فوتبالی، نقش جسارت در تولید چنین آثاری و چالش‌های پرداختن به موضوع فساد در فوتبال سخن گفتند.

در ابتدای این نشست، مصطفی کیایی تهیه‌کننده فیلم اثر خود را به دو بازیگر پیشکسوت سینما،تئاتر و تلویزیون رضا بابک و مرضیه برومند تقدیم کرد و گفت: از اینکه بعد از هفت سال به جشنواره فیلم فجر بازگشته‌ام، بسیار خوشحالم.

او درباره فیلمنامه و روند تولید فیلم توضیح داد: من از طریق محمد بحرانی با فیلمنامه این کار آشنا شدم. با توجه به فضا و مضمونی که داشت، احساس کردم این متن قابلیت تبدیل شدن به یک فیلم خوب را دارد. فیلم ساختن در فضای ملتهب و پرهیجان فوتبال، چالش‌ها و سختی‌های خود را داشت، اما در نهایت خوشحالم که این فیلم ساخته شد.

محمدابراهیم عزیزی، کارگردان فیلم، درباره شکل‌گیری ایده اولیه گفت: در ابتدا قرار بود همراه همسرم فیلمی کوتاه بسازم درباره ماجراهایی که بین دو نیمه در رختکن پیش می‌آید. بعدها همسرم یک خبر فوتبالی دید و آن را به من نشان داد. با کمی پرداخت و گفت‌وگو درباره آن، به طرحی کلی از مفهوم «تبانی» در فوتبال رسیدیم. یکی از دوستانم فیلمنامه را به دست مصطفی کیایی رساند و در نهایت، فیلمنامه اثر نوشته و فیلم ساخته شد.

او درباره تحقیقات میدانی فیلم بیان کرد: ما به قهوه‌خانه‌ها سر می‌زدیم و در لوکیشن‌های مختلف تحقیق می‌کردیم. آن‌جا با شخصیتی عجیب آشنا شدم که من را تهدید می‌کرد اگر فیلم‌برداری کنی، دوربینت را می‌شکنم و کمی ما را ترساند. ساختن این فیلم بیشتر از پول، نیاز به جسارت داشت که خوشبختانه گروهی جسور پای فیلم آمدند و کار ساخته شد.

محسن کیایی، بازیگر این فیلم، درباره تجربه حضور در این پروژه گفت: در چند سال گذشته، جدا از آثار کمدی، در فیلم‌های جدی بسیاری نیز ایفای نقش کرده‌ام. ابتدا قرار بود در این پروژه سرمایه‌گذاری کنم و فیلم را تولید کنیم. اما بعد، کارگردان به من این نقش را پیشنهاد داد و ما شروع به مذاکره درباره مختصات شخصیت کردیم.

محسن کیایی درباره فضای کلی فیلم و نحوه پرداختن به فساد در فوتبال گفت: من نمی‌توانستم رئیس فدراسیون فوتبال را بیاورم و درباره او صحبت کنم یا از اسامی خاصی استفاده کنم. این کار می‌شد یک گزارش خبری یا مستند، اما در سینما، ما درام و قصه را تعریف می‌کنیم.

پوریا رحیمی سام، دیگر بازیگر فیلم، گفت: اغلب پسربچه‌های ایرانی، رویای فوتبالیست شدن را گوشه ذهن خود داشته‌اند. همه ما درباره فوتبال حرف می‌زنیم و دقیقه نودهایی را به یاد داریم که آرزو می‌کردیم ای‌کاش نتیجه تنها حاصل یک حادثه باشد.

او با اشاره به علاقه‌اش به فوتبال بیان کرد: من فوتبال را بسیار دوست دارم. ابراهیم عزیزی را از دوران دانشکده می‌شناسم و می‌دانم که در برهه‌ای می‌توانست فوتبالیست شود، اما مسیرش جوری رقم خورد که فیلمی فوتبالی بسازد.

بحرانی در پایان از عادل فردوسی‌پور تشکر کرد و گفت: او در مسیر ساخت این فیلم بسیار به ما کمک کرد. می‌دانم که او سال‌ها با فساد در فوتبال مبارزه کرده است.

حسین جلیلی، مدیر فیلم‌برداری فیلم، نیز توضیح داد: تمام قواعدی که در این کار استفاده شده است، برآمده از نگاه مستندگونه کارگردان است. من بر همین اساس سعی کردم به فیلم و کارگردان کمک کنم. ما روزانه پلان‌ها و سکانس‌های روز بعد را چک می‌کردیم تا به نتیجه‌ای هماهنگ برسیم.

مصطفی کیایی در پایان نشست تاکید کرد: ما تجربه کار در فضاهایی که به مسائلی مثل فساد اقتصادی می‌پردازد را در آثاری مثل «خط ویژه» و «بارکد» داشتیم. وظیفه ما طرح مسئله است و ارائه راه‌حل برای آن بر عهده مسئولان و جامعه‌شناسان خواهد بود. رسالت هنرمند، نشان دادن واقعیت‌هایی است که رخ می‌دهد.